REFRANEIRO

Xa imos tendo moitos refráns relacionados co mundo do mar e os oficios tradicionais para ir preparando as Letras Galegas. As da familia de Aixa e de Ainara foron as primeiras.
O grupo está moi interesados en averiguar que consello nos da cada refrán.
Hai que dar moitas grazas ás persoas máis maiores que nos rodean por crear e manter estes saberes populares e tentar recuperalos en transmitilos ás novas xeracións para que non se perdan!

NO SALGAS DEL PUERTO ,

SI LAS NUBES

NO CORREN CON EL VIENTO.

--

DE LA MAR, EL MERO

DE LA TIERRA, EL CORDERO.

--

DO MAR O SALMÓN,

E DA TERRA O LACÓN.

--

UN BARCO NO DEBERÍA NAVEGAR

CON UNA SOLA ANCLA,

NI LA VIDA,

CON UNA SOLA ESPERANZA.

--

ONDE HAI PATRÓN

NON MANDA MARIÑEIRO.

--

AVE DE MAR

EN MADRIGUERA,

ANUNCIA TEMPESTAD

DE ESTA MANERA.

--

CAMARÓN QUE SE DUERME,

SE LO LLEVA LA CORRIENTE.

--

CASA SIN MUJER Y

BARCO SIN TIMÓN,

IGUAL COSA SON.

--

EL TIEMPO Y LA MAREA,

NI SE PARAN NI ESPERAN.

--

NAVEGAR CONTRA EL VIENTO,

ES PERDER EL TIEMPO.

--

SI VES LAS ESTRELLAS BRILLAR,

SAL AL MAR A NAVEGAR.

--

A ÁNCORA NON SABE NADAR

E SEMPRE ANDA NO MAR

--

AUGA DO MAR,

CHUVIA DA RÍA,

CHUVIA PARA TODO O DÍA.

--

CANDO A GARZA VAI PRO´MAR,

COLLE OS BOIS E PONTE A ARAR.

--

GOLFIÑOS A CHOUTAR,

ACABA CALMO NO MAR.

--

MAR CON MUÍÑOS,

VIRADE A PORTO , BARQUIÑOS!

--

NA TERRA E NO MAR,

AFOGA QUEN NON SABE NADAR.

--

GAIVOTAS A TERRA,

MARIÑEIROS Á MERDA!

--

A TEA MAL TECIDA,

Ó LAVALA QUEDA ENCOLLIDA.

--

MENTRES TEÑA O MEU TEAR,

CAMISA NON ME NA DE FALTAR.